De recente berichten in de media komen hard aan bij ons, en we vermoeden ook bij jullie?!
Dagelijks brengen jullie ons jullie kinderen, jullie grootste schatten, jullie alles.
Zoals Michel Vandenbroeck, schrijver van het boek ‘Negen is te veel’, het zegt: ‘niemand in de geschiedenis heeft ooit zijn kinderen alleen opgevoed’.
Kinderen opvoeden gebeurt binnen een netwerk van vrienden en familie en op publieke plekken waar je die opvoeding kan delen, zoals de kinderopvang.
Daar gaan kinderen zich sociaal ontwikkelen, leren delen, ruziemaken en het weer bijleggen (De Morgen, 26/10/2022).
Het is dan ook de bedoeling dat jullie met een gerust hart jullie kindje aan ons kunnen toevertrouwen!
Het raakt ons dan ook zo hard wat er gebeurt bij enkele kinderdagverblijven, die gelukkig maar een klein deel uitmaken van het ganse kinderopvanglandschap.
Het schaadt jullie vertrouwen én het weegt op onze kinderbegeleiders die zich keihard inzetten, elke dag, en hun job op uitstekende wijze uitvoeren, zoals ook Vlaams minister van Welzijn Hilde Crevits zegt.
Daarnet spraken we alvast een aantal van onze kinderbegeleiders.
We vroegen hen hoe deze berichten binnenkwamen en hoe zij zich vandaag voelen.
We staken hen een hart onder de riem, want ze doen zo hard hun best.
We willen niet dat zij gedemotiveerd raken, want ze doen hun job met zoveel toewijding.
Hieronder citeren we alvast enkele van hun uitspraken, gevoelens, bezorgdheden, zodat u alvast kan meelezen hoe dit bij ons leeft:
“Ik ben bang dat als een kindje veel huilt, ouders ons gaan wantrouwen. Dat terwijl een kindje af en toe in een nieuwe fase terechtkomt, waarbij afscheid van mama en papa moeilijker gaat. Maar straks gaan ouders denken dat wij hun kindje niet goed behandelen.”
“Ik lees de reacties op facebook en ik voel me machteloos, want wij doen elke dag ons best, en wij zijn niet dat kinderdagverblijf waar dat gebeurt!”
“Ik maak me zorgen over de nieuwe lichting studenten, want de kwaliteit gaat achteruit. Er zijn ook weinig tot geen mentoren op de werkvloer die de studenten begeleiden.”
“Ik voel me machteloos, weeral een kinderdagverblijf….”
“Ik ben al bang als een kindje valt, want straks gelooft een ouder mij niet. Maar kindjes vallen natuurlijk wel vaker, dat is gewoon zo.”
“Hoe kan het dat niemand ingreep in dat kinderdagverblijf in Oudenaarde? Als je zou zien dat een collega zoiets doet, dan laat je het daar toch niet bij??”
“Gaan ouders ons nog wel vertrouwen? Ik lig daar soms wakker van…”
“Ik trek het mij niet meer aan, weet je, wij amuseren ons met de kinderen en doen elke dag opnieuw ons best en wij geloven dat de ouders dat ook zien, ze vertrouwen ons en dat doet deugd.”
“Ik doe mijn job super graag en het is jammer dat ouders ons maar enkele minuten bezig zien met hun kindje. We zouden meer video’s moeten kunnen doorsturen, maar dat vergt veel tijd en daarvoor is het helaas te druk.”
“Het is jammer dat de ratio per kinderbegeleider zo hoog ligt, soms wil ik nog meer leuke dingen doen met de kinderen, maar is er geen tijd voor.”
……..
Laat ons dus gerust ook weten waar U mee zit, waar u aan denkt, welke bezorgdheden u hebt, als u daar nood aan hebt natuurlijk (best via mail aan de verantwoordelijke van uw locatie).
Elke kinderopvang heeft zijn beleid, zijn visie, zijn cultuur.
Er zit een systeem achter onze werking.
Maar wanneer je je zorgen maakt, twijfels hebt, ergens niet akkoord over bent, aarzel dan niet om met ons in gesprek te gaan. We overleggen samen. Alvast vele lieve groeten van VZW Kinderopvang de Duinhuisjes!